הערך שלא יורד
מרצה במכללה החזיק בידו שטר של 200 ₪ ופנה אל תלמידיו ושאל "מי מעוניין בשטר הזה?" ברגע אחד כל הידיים של התלמידים החלו להתרומם... המרצה החל לקמט את השטר עד שנעשה עיגול קטן, ושאל "מי עדיין מעונין בשטר?" ושוב כל הידיים הורמו מעלה.
ואז הוא הפיל את השטר לרצפה והחל לדרוך עליו ולמעוך אותו, ואז הרים אותו שכולו מלוכלך ומקומט מאד ושאל "עכשיו, מי עדיין רוצה את השטר?" וכמובן שכל הידיים התרוממו לאוויר...
ואז אמר להם המרצה "ראיתם שכל מה שעשיתי לשטר הכסף, קימטתי אותו, דרכתי עליו עדין כולכם רציתם אותו, לא חשוב איך השטר נראה עדין הערך שלו בעינכם נשאר אותו הדבר - 200 ש"ח".
פעמים רבות אנו נופלים, מועדים ושוקעים לבורות שאנו יצרנו לעצמנו... לפעמים הנפילות הם עמוקות מאד, עשינו מעשים לא טובים, איכזבנו את עצמנו ואת חברינו, ואנו מרגישים חסרי ערך, איך נסתכל למעלה, איך אפשר להביט לשמיים...
אך תדע, אתה בדיוק כמו השטר בעיני בורא עולם. הערך שלך לא ירד לעולם.
גם אם נפלת ואיכזבת, שקעת והדרדרת למקומות הכי שפלים, אתה מלוכלך וכולך מקומט, תדע שאתה תשאר תמיד הבן של בורא עולם, תמיד תוכל להרים את ראשך לשמיים...
הקב"ה מחכה לך, אתה מיוחד.
תנער את עצמך, ולעולם אל תתן לאכזבות של אתמול, לנפילה של העבר להאפיל על החלומות שלך לעתיד.