מי אתה ואיך עשית את זה?
לקראת סוף הקבוצה, אחד החברים עובר לקטע של חלוקת המדליות. זה מתחיל בדרך כלל עם הקדמה קצרה על כך שאנו רוצים לחגוג עם מי שעבר לאחרונה ציון דרך בשמירה על הניקיון שלו, מה שכולל לא לקיים יחסי מין עם עצמו או עם כל אדם אחר חוץ מהאישה. מתחילים באלו שציינו שלושים יום, אח"כ שישים, תשעים ומשם לשלושה חודשים, חצי שנה, שנה וכמה שנים.
אם יש מישהו שעבר תאריך משמעותי, הוא מרים את ידו, כולם מוחאים כפיים, והחבר שאחראי על החלוקה פונה אליו: "אמור לנו מי אתה ואיך עשית את זה?".
אתמול קיבלתי את המדליה של ארבע שנות נקיות. בדרך לקבוצה ידעתי שאצטרך לענות על השאלה הזאת וחשבתי מה לענות, אבל החלטתי שלא להקדיש לכך מחשבה, ובמקום זאת להיות ספונטני ולומר את מה שאלוקים ישים בפי באותו רגע. בפועל, כאשר נשאלתי את השאלה הזאת, לא כל כך ידעתי מה לומר, ובאמת "זרמתי", ולכן אני חושב שהדברים שאמרתי משקפים באמת את התשובה לשאלה, ולא את הרצון שלי להרשים את החברים האחרים או את עצמי.
מי אני? זה די פשוט. אני סקסוהוליט בהחלמה. ארבע שנים אחרי הפעם האחרונה שהרעל הזה של התאווה שטף אותי, אין לי ספק שבלי עזרת אלוקים - לא הייתי נשאר נקי, ולמעשה אני עדיין אותו מכור. אבל למרות שאני סקסוהוליסט, אני בהחלמה, וזה אומר שכל זמן שאני עושה את הצעדים, אלוקים שומר עליי ואני לא סובל מהאובססיה, ובודאי שלא מהכפייתיות של ההתמכרות. אז כן, אני סקסוהוליסט בהחלמה, ואני אסיר תודה על שניהם.
איך עשיתי את זה? כאן זה כבר נהיה מסובך יותר. אבל התשובה שאמרתי בשליפה היתה שאני ממשיך להגיע לקבוצות (אני יכול לספור על יד אחת את הפעמים בהן פספסתי את הקבוצה השבועית שלי, ועדיין יישארו לי כמה אצבעות פנויות), וממשיך לעבוד את הצעדים.
נכון, יש זמנים שבהם אני כותב יותר בפורום ויש זמנים שפחות, יש זמנים שאני מתקשר לספונסר בקביעות ויש זמנים שלצערי לא. יש זמנים שאני מתקשר ליותר חברים, ויש זמנים שאני בעיקר עונה לטלפונים של חברים שמתקשרים אליי, אבל בכל מקרה, אני תמיד כאן, תמיד עושה פעולות, תמיד שומר על עשיית הדברים החשובים, וגם בזמנים לחוצים או בזמנים שבהם אני מרגיש שכביכול אין לי כל כך צורך בכך, אני לא מוותר על הצעדים והקבוצות.
זה החלק שלי. את השאר (הרוב) עושה אלוקים עבורי.