מייל זה מכיל תמונות, אם אינך רואה אותם - הצג בדפדפן. |
|
||
|
||
. | ||
|
||
העברנו מספר שאלות לרב שמתמחה בייעוץ 1. האם כדאי שאספר לאישתי על המאבק שלי? התשובה לכך היא, שזה אינדווידואלי, כל זוג בהתאם לפתיחות שלו, וליכולת ההתמודדות שלו "ביחד". באם מדובר באשה מעריכה מאד, ומסוגלת לתמוך / לעודד/ להתמסר וכו', בוודאי שראוי לשתף אותה ע"מ שתוכל לסייע בעדך ולהקל מעליך את ההתמודדות. גם אז, אין צורך לפרט ולהמחיש ולשתף כל מחשבה / הרהור / הסתכלות וכדו', היות ולמעשה התנהגות לא ראויה זו, יכולה להתפרש כפגיעה בה, כי מדוע אתה מטה עיניך, מה לא טוב בה שאתה לא מסתפק בכך? וע"כ הזהירות הגדולה נדרשת בהחלט. לעומת זאת, אשה שמיד תפרש זאת כפגיעה, ואין לה מספיק כלי התמודדות, עצם החשיפה תכניס את הבית לסיכון מיותר, כי האכזבה והפגיעה גדולות ועוצמתיות יותר במקרים שכאלו. 2. איך אני יכול להתמודד עם פנטזיות? בא נחלק את התשובה לשני חלקים, השכלי והרגשי. במישור השכלי הדבר פשוט מאד, כל אחד מבין שפנטזיה / דימיון וכדו' הינם דברים שמתנפצים בהמשך, וככל שתגדל הפנטזיה והציפייה להגשמתה כך תגדל האכזבה עשרת מונים עם התנדפותה. וממילא יש כאן שאלה של רווח והפסד, האם "להרוויח" פנטזיה נוכחית ו"להפסיד" באכזבה העצומה שתבוא לאחמ"כ. או "להפסיד" פנטזיה נוכחית ו"להרוויח" לחסוך מעצמך את האכזבה האיומה לאחמ"כ. וברור שכל בר דעת יעדיף את הברירה השנייה. במישור הרגשי, אכן קשה לאדם להתמודד עם הפנטזיות המחכות לו בכל פינה, וככל שעיניו גדולות יותר, כך גודלות להן הפנטזיות למיניהן. אלא שהכח הרגשי הוא עוצמה שהוענקה לכל אחד ואחת, וככל שהרגש מנותב ומנווט תחת שליטה, הוא מפיק את המירב. ואולי זה נשמע מפליא, שהרי אם הכח הרגשי יכול להתנהל תחת שליטה, לכאורה הוא כבר נכנס קצת תחת קטגוריה של "שכל", כי נדמה לנו שרגש הוא דבר פנימי בלתי נשלט. והאמת, שהאדם מתפעל ומתרגש ממה שתופס אותו. לדוגמא: שמחה זה דבר מרגש, שמחה גדולה מרגשת מאד, שמחה שגרתית יותר, היא גם מרגשת אולם לא באותה דרגה. אדם שזוכה לערוך שמחה, הוא מאד מתרגש, לעומתו ידידיו ומוקיריו המשתתפים עימו בשמחה, גם הם מרוגשים אולם בוודאי לא באותה דרגה. וכן גם במאורעות מרגשות את כלל הציבור, ישנו חילוק משמעותי בין כל מתרגש ומתרגש בהתאם לתכונותיו וטבעיו. אדם שמשתמש בעוצמות רגש מול פנטזיות, ראשית הוא ממש מבזבז אותם, כי לכשיגיע זמן שבאמת הוא אמור להתרגש הוא כבר קצת שחוק בעוצמות הרגשיות שלו. וננסה להמחיש מעט את יסוד הדבר. ילד קיבל מתנה בלון, וכדרכם של בלונים, לאחר ששיחק בו מעט הוא התפוצץ. כאשר מדובר בילד כבן שנתיים - שלוש, די קשה להרגיע אותו, ובדרך כלל הוא יירגע אם וכאשר נספק לו בלון או אחר, או לפחות נאמר לו שנקנה בלון אחר. לעומתו, ילד כבן תשע - עשר, אכזבתו לא תהיה כ"כ גדולה, היות ומראש הוא יודע כי הבלון אמור להתפוצץ במוקדם או במוקדם יותר. אתה בעל הפנטזיה, לא תועל להתעלם מכך שכל פנטזיה תסתיים לקול רעש נפץ האכזבה! מה לך להיגרר אחרי פנטזיות מדומינות, מדוע אתה לוקח את הבגרות שלך והנכבדות שבך ונותן אותו חינם לשוק הפנטזיות הבלתי נדלה. הרי כל התייחסות באיזו רמה שלא תהיה לפנטזיה מסוימת, גם תרגיל אותך להיגרר בהמשך, בבחינת 'עבירה גוררת עבירה'. וכי אתה מוכן שהיחס לרמה האינטלקטואלית שלך תהיה כרמה שנתייחס לילד בן שנתיים - שלוש כשהתפוצץ לו הבלון? 3. איך השם יכול לצפות ממני להישאר נקי עד הנישואים? ברור שהניסיונות הם גדולים, אולם כל ניסיון מונח לצדו היכולת להתמודד עימו. הרי ככל שתתנזר מגירויים ללכלוך, אכן תישאר נקי יותר. וכל הסיבה שקשה לך להישאר נקי, כי הבאת את עצמך לסיכון הנוראי הזה. המצופה ממך שתשמור את עצמך עד לרגע המתאים והנכון של מקומו ושעתו בחיי הנישואין בס"ד. דע לך, מי שלא שומר עצמו בנקיות, מפסיד מכל הצדדים. מכיוון, שההתנהגות הלא נאותה שלא בזמנה - היינו לפני הישואין, היא אכן לכלוך. לעומת זאת ההתנהגות הנאותה בעיתו ובזמנו - לאחר הנישואין, היא רחוקה מכך כממזרח למערב, אלו חיי קדושה וטהרה. ומי שלא מפנים את גודל ועומק ההבדל בין התנהגות מלוכלכת להתנהגות נקיה, בוודאי יפסיד גם לאחר הנישואין, כי הוא מדומין שחיי הנישואין הינם "בילוי בהיתר" ה"י. וזהו עיוות עצום להתייחס כך לחיים הנפלאים הקדושים והמיוחדים של חיי נישואין. 4. עד שהפסקתי הרגשתי סיפוק, עכשיו אני מרגיש ריקנות. מה אני יכול בכדי למלאות את הריקנות? אם הובנו דבריך נכון, אתה מרגיש כעת - כשאתה נשמר וסר מרע - ריקנות. וזה ממש איפכא מסתברא, אם וכאשר השתמשת בכלים הנפלאים שקיבלת מתנה באופן לא ראוי, כגון הסתכלות אסורה וכדו', מה ספוק יש בכך, זה בסך הכל דימיון פורה, ומהו ה"תוכן" שיש בדימיון. אבל כאשר הצלחת בחסדי שמים לשמר את עצמך, ואתה מתגבר על ניסיונתיך הקשים, אתה בהחלט ראוי להרגיש סיפוק, זה אכן מגיע לך. תמלא את תחושת הריקנות בתוכן רוחני יותר, ואפי' אם לא בדברים רוחניים גבוהים, עצם השמירה העצמית היא כבר משהו בר עוצמה למלא את אותה ריקנות מדומינת. |
||
ארכיון המייל היומיפספסתם אחד המיילים? מעכשיו אפשר לעבור על כל המיילים היומיים שנשלחו! לחץ כאן
|
אם רצונך שנסיר אותך מהרשימה