מייל זה מכיל תמונות, אם אינך רואה אותם - הצג בדפדפן. |
|
||
|
||
. | ||
|
||
אייי, זה כואב! אין לי הגדרה אחרת למה שחשתי הערב חוץ מאשר "ניתוח בלי הרדמה". מצד אחד אני חייב לעבור את הניתוח, מצד שני הרופאים גילו שאני אלרגי לחומר ההרדמה ואם אשתמש בו - אמות. אז קשרו אותי חזק למיטה והתחילו בניתוח - אבל בלי החומר הרדמה ובלי משככי כאבים. אוי, כמה שזה כואב. לפני 345 ימים הבנתי שאני לא יכול יותר לצרוך תאווה כי אם אמשיך לצרוך תאווה - פשוט אמות. אבל התאווה היתה החומר הרדמה שלי, משככך הכאבים ומה לא. כל פעם שהיתה לי בעיה ולא ידעתי איך להתמודד איתה, פשוט רצתי לתאווה וצרכתי בכמויות גדלות והולכות את אותו סם שעירפל את חושיי וסיפק לי את הבריחה מכל אותם מצבים. אבל אז גיליתי שאני אלרגי לתאווה ואם אמשיך לצורך את התאווה היא תהרוג אותי אז הפסקתי. התכנית סיפקה לי מיד את התחליף לאותו סם רעיל, בדמות קשר עם אלוקים. מאז לא רציתי ליפול אפילו פעם אחת, פשוט בגלל שלא היה לי יותר צורך בכך. במקום להשתמש בחיקוי עלוב ומסוכן, היה לי את המקור, זמין תמיד, פועל תמיד. אלוקים עשה עבורי את מה שלא יכולתי לעשות בעצמי. אבל הלילה זה היה שונה. שעה קלה אחרי יומיים של חג (בחו"ל) דפיקה בדלת וחבר שקבעתי איתו, הגיע ללמוד איתי. הבעיה היחידה היתה שאני שכחתי מכך והיו לי תוכניות אחרות. בלית ברירה התיישבתי ללמוד, ומשום מקום זה הגיע. פתאום רציתי לצרוך תאווה. רציתי למות. לא היה שום דבר באוויר, לא ראיתי שום מראה מגרה, לא נזכרתי בשום נפילה - כלום כלום. ממש משום מקום זה הגיע. הרגשתי את הפרפר הראשון בתוך הבטן, אותו פרפר שיהפוך במהירות לדוב ענק שיתפוס אותי ולא יניח לי להימלט עד שאעשה את רצונו. שני דברים ידעתי די מיד. הראשון הוא שאני לא יכול להשתמש בתאווה ולא משנה כמה אני רוצה אותה. אני פשוט לא יכול למות כעת. זה לא היה פשוט בכלל, כיון שהיה לי זמן פנוי, תירוץ מן המוכן לאשתי וגם את הכסף בכיס הנדרש לבצע את מה שחלף לי בראש. אבל למרות הכל זה לא בא בחשבון. הדבר השני שהיה די ברור לי, הוא הסיבה להרגשה הנוראית. אני מנותק. כבר שלושה שבועות לא השתתפתי בפגישה חיה, וגם הקבוצות הטלפוניות לא התנהלו כסדרן עם כל השבתות וחגים שתוקפו אותנו. אבל זה הכניס אותי למלכוד מטורף. כי הרגשתי ריק והיו לי דברים בחיים שהיה קשה לי לקבל, אך לא היתה לי שום דרך להתמודד איתם. עברתי ניתוח אבל לא היה שום משכך כאבים. התאווה מסוכנת לי מידי, ואילו עם אלוקים אני לא מצליח ליצור קשר. ברגע הזה הבנתי את מה שכתוב בספר הלבן על כך שהבעיה היא לא להפסיק אלא איך לא להתחיל מחדש. חוויתי בדיוק את הסיפור שמופיע בסוף הספר הגדול על כך ש AA לימד אותה להתמודד עם הפכחות. הבעיה שלי היא איך לחיות חיים רגילים, עם עליות וירידות, בלי תאווה. הבעיה שלי היא לא איך להפסיק, אלא מה לעשות כאשר מגיע מצב בו אני צריך תאווה, איך אני חי בלעדיה? חסד אלוקים - לגמרי לא מובן מאליו - הלימוד עם החבר הסתיים ומיד עשיתי את מה שאני כבר מתוכנת לעשות, למרות שאני לא רוצה. ממש לא רציתי לעשות את זה, אבל ירדתי על הברכיים והתחננתי לה' שיקח ממני את התאווה הזאת וישאיר אותי בחיים. חסד כפול - לגמרי לא מובן מאליו - התקשר אליי חבר מהתוכנית ושוחחנו שיחה ארוכה. ביחד נזכרנו שיש מי שמנהל את העולם, ויכולתי להתפלל אליו ולבקש ממנו לעזור לי. קיבלתי שיעור חשוב הלילה. שום דבר לא יעזור לי, גם לא 11.5 חודשי נקיות. אם אני לא מחובר כרגע עם הכח העליון שלי - אני נופל ומת. לקריאת סיפורו האישי של הכותב לחץ כאן
_____________________________________________________________________ מדיברי הרב שלמה מבואר בחסידות על הפסוק "ויתרצצו הבנים בקרבה ותאמר אם כן למה זה אנכי" שהתורה מרמזת לנו על מלחמת היצר שבכל יהודי, שיש בקרבו שתי נפשות הנוטות לשני כיוונים שונים והפוכים, ואז היהודי שואל את עצמו "למה זה אנכי" שזה בעצם שאלה כללית שמכילה בתוכה כמה מהשאלות שיש לנו: מיהו האני האמיתי? האם התפילה שלי אמיתית כשאחריה אני נמשך להיפך הקדושה? אולי הכל זה רק הצגה? איך אני יכול להתפלל כשיש לי צד כזה?... או במילים פשוטות: נמאס לי מהחיים - "למה זה אנכי". ממשיכה התורה: "ויאמר ה' לה שני גוים בבטנך" זה לא שהמשיכה שלך לקדושה אינה אמיתית, אלא שיש לך עוד נפש "נפש הבהמית" שהיא נוטה באופן טבעי [עוד לפני הלידה] לחומריות ולתאוות, זאת לא אשמתך. אתה צריך לדעת ש"ולאם מלאם יאמץ", יהיו בחיים מלחמות קשות ו"כשזה קם זה נופל", יהיו גם נפילות ויהיו וגם עליות. אבל תדע שבסוף "ורב יעבד צעיר" יש לצעיר (הנפש האלוקית) את הכח להתגבר ולשלוט על ה"מלך זקן וכסיל". "ויגדלו הנערים" שתי הנפשות התפתחו, "ויהי עשו איש ידע ציד איש שדה", איש בעל תאוה,ואיל "יעקב איש תם", יושב ולומד. "ויאהב יצחק את עשו", והסיבה היא כיון שיצחק ראה את המעלות בעשו ובעיקר את האנרגיות הגדולות שאיתם ניתן להשתמש לעבודת השם, ואת החמימות שאם תנוצל בכיוון הנכון היא יכולה להיות אש של קדושה. לכן יצחק רצה לברך אותו, כלומר להעלות אותו לקדושה ולעבודת השם. אבל דבר אחד הרס את התוכנית של יצחק והוא שהתאווה של עשו הפכה להיות התמכרות... ברגע של חולשה "כי עיף אנכי" הוא "מכר" את בכורתו [את כל מעלתו, את כל מהותו] עבור נזיד עדשים! ברגע זה יצחק כבר לא הי' יכול לתקן את עשו. כל זמן שמדובר בתאווה רגילה, ניתן לתקן אוותה ולהעלות אותה לקדושה, אבל התמכרות זה התמכרות. וכמו שרש"י אומר שכשיעקב שמע מעשו ש"את בכרתי לקח" שעשו מכר את הבכורה ליעקב אז יצחק אמר "גם ברוך יהיה" כלומר שעכשיו יצחק הסכים לרבקה שאי אפשר לתקן את עשו. אבל בכח הברכות שברך את יעקב, יעקב יוכל לשלוט על עשו – ההתמכרות, כל זמן שהוא יהיה דבוק באלוקים והוא ישמור מרחק מעשו, הוא יוכל להתגבר על התאוה. אבל "והיה כאשר תריד ופרקת עלו מעל צואריך" מיד כשיעקב יורד מדביקותו לבורא הוא יאבד את שליטתו על עשו. וכיון שעשו נפל כל כך עד שאין לו תיקון, ממילא הוא הפך להיות סיכון ממשי ליעקב, ולכן הדבר הראשון שיעקב היה חייב לעשות הוא להתרחק מעשו (התאווה) עד קצה האחרון, כי התאווה עלולה להרוג אותו. יעקב כמובן בורח ללימוד ומשם לחתונה, בונה משפחה לתפארת תוך שהוא שומר על התרי"ג מצוות ועל דביקות תמידית בבורא. היינו יכולים לחשוב שהוא כבר בטוח, שום דבר לא יכול לאיים על חייו. הוא סיים את הפרק של ההתמודדות עם עשו (ההתמכרות) בחייו. אבל בפרשה שלנו מסופר על כך שבסוף יעקב היה צריך להיפגש עם עשו, מה שמלמד אותנו שגם אחרי כל הפרישות והעיסוק בתורה, פתאום באמצע הדרך התאוה יכולה להתגבר ולהופיע עם כל העוצמה ולאיים על החיים של יעקב. כל זמן הפרישות הוא חיכה להזדמנות לתפוס אותו ברגע של חולשה. יעקב לא רימה את עצמו ועשה את כל מה שהוא יכול לשמור על עצמו ועל משפחתו, אבל ביחד עם זה הוא ידע שזה לא מה שיציל אותו. הוא עשה את מה שכל אחד מאיתו צריך לעשות ברגעים הקשים שלנו. הוא נכנע לה', "ויאמר יעקב אלקי אבי . . קטנתי מכל החסדים ומכל האמת אשר עשית את עבדך" אני מכיר שכל מה שיש לי זה ממך, התקופה שהצלחתי להתרחק מהרע זה הכל בכח שלך, אתה חייב לי שום דבר. "הצילני נא . . מיד עשו פן יבוא והכני אם על בנים", עשו מסוגל להרוס את כל מה שנבנה בכל השנים האלו, ואין לי שום כח עליו חוץ ממך "ואתה אמרת היטב איטיב עמך", אני סומך על ההבטחה שלך ועל הכחות שלך. ובעזרת השם יעקב התגבר על "שרו של עשו" הוא התגבר על המלאך של עשו, על חוקי הטבע, ולכן הוא קיבל את השם ישראל, "כי שרית עם אלוקים . . ותוכל" הצלחת להגבר על הטבע בכח הא-ל. ישראל אותיות שר-אל. ואז כבר לא היה לעשו הכח להזיק לו. ואחרי שעשו ראה שיעקב יכול לשלוט עליו בכח האלוקים, הוא חשב שיש לו עוד עצה אחת, אולי אני יכול להשכנע אותו לגור איתו, ולא לחיות בפרישות. הרי הצלחת להתגבר עלי אחי, אני לא מסוגל להזיק לך, אז "נסעה ונלכה" נלך ונחיה ביחד, כבר אין צורך לפרישות... אבל יעקב לא התפתה, והתחמק ממנו "ואני אתנהלה לאטי לרגל המלאכה שאר לפני . . עד אשר אבא אל אדני שעירה", נשארה לי הרבה עבודה עד שאוכל לחיות איתך, כל זמן הגלות עד ש"ואת רוח הטומאה אעביר מן הארץ" אני לא יכול לסמוך על עצמי, אני חייב לשמור מרחק. אבלבסוף אני יבוא אליך, אני יהפוך אותך לקדושה כמו שרש"י מפרש "ואימתי ילך, בימי המשיח, שנאמר ועלו מושיעים בהר ציון לשפוט את הר עשו".
|
||
ארכיון המייל היומיפספסתם אחד המיילים? מעכשיו אפשר לעבור על כל המיילים היומיים שנשלחו! לחץ כאן
|
אם רצונך שנסיר אותך מהרשימה