מייל זה מכיל תמונות, אם אינך רואה אותם - הצג בדפדפן. |
|
||
|
||
. | ||
|
||
מאחורי הקלעים של הבמאי זו לא היתה קבלת הפנים לה ציפה. אמת, זה זמן הוא יודע שהענינים לא כשורה, אך לא עד כדי כך. בחלומותיו הוא לא חלם על סיום שכזה. היה לו קר, חשוך, הרעש הפחיד אותו. משהתרגלו עיניו לחושך פחד עוד יותר, התברר לו שהדבר הארוך הקר והרטוב הזה שזז לידו הוא צפע ארצישראלי מצוי, והצהוב שזז בתנועות גמלוניות הוא עקרב שבלוטת הארס שלו מטפטפת... לאחר זמן לא ידוע שנדמה לו כנצח, הוא נשלף משם, רועד, כשרק בגד דקיק לעורו. גורש ממקומו, למרות שהתחנן, הבטיח שישתנה. הכריחו אותו לעזוב, לעבור דירה, כמה פעמים, מנודה מרוחק עצוב ומבויש הוא ניסה להתחיל מחדש, נחוש, החליט שדבר לא יעמוד בדרכו, גם לא קשיי שפה וההבדלים המנטליים בארץ הלא מוכרת. והוא הצליח, בכישרון נדיר הוא השתלט על הכל, מי שרצה לסדר מישהו או משהו, לא משנה מה, פנה אליו. שמו הלך לפניו כאיש רציני כאחראי שניתן לסמוך עליו בעיניים עצומות, הוא די נהנה ממה שקרה איתו. יודע שהיה יכול להיות גרוע יותר, למרות הגעגוע הגדול למקום ממנו בא, בסך הכל הרגיש די טוב עם עצמו, יודע שזה לא מקומו הטבעי, מקבל עליו את המציאות, עד שהיא שוב טפחה על פניו. עלילה, לא ניתן לכנות בשם אחר את ההאשמות חסרות פשר שהוטחו בו, ולא בפעם הראשונה בחייו. האמת ידועה והיא לא משנה, התדמית הציבורית של הנוגעים בדבר חשובה יותר. לאחר 'משפט' מהיר שנערך על ידי שופט ששימש גם כקטיגור, מי שלא התבלבל מעובדות, הוקרא גזר הדין - בילוי נוסף, בחברת הגרועים בבני האדם, בדיוטא התחתונה ממש. אין לו ברירה, צריך לשרוד ולכן גם שם הוא חייב לאסוף את עצמו, כהרגלו גם מצליח, מטפס אל ראש הפירמידה במהירות, מנהל גם שם הכל. ההיגיינה האישית רחוקה מלהשביע רצון, שערו גדל, בגדיו בלים, קשה לו להיות נקי, מוחו עמוס במחשבות כיצד להיחלץ ממצב הביש. לבסוף הוא מוצֶא מוצָא. אך משתדל קצת יותר מדי ומשלם בקנס - בילוי נוסף בתוך השיכחה. לוקח זמן עד שנזכרים בו. אבל אז הוא זוכה במקלחת הגונה, בגדים חדשים, אפילו תספורת ראויה, ומכאן מתחילה סידרה של ארועים שמטיסים אותו אל על, בבת באחת נהפך לדמות נערצת בפי כל, ההצעות לשידוכים מתגלגלות מהרה אל פתחו, והוא מתחתן עם בת למשפחת אצולה ונולדים לו ילדים. שעת הכושר שלו באה. מנהיגותו מוכחת. בפיקחות רבה הוא מנהל ביד רמה הכל. שוב. ואז הוא פוגש במי שהרס את חייו. במי שתלש אותו מצור מחצבתו. במי שהגדיש את סאת סבלו. לאחר ההלם הראשוני הוא מחליט לבדוק. יש שם חרטה? נכונות להודות בשגיאה? אם כן, הוא יקח את הסיכון ויתן סיכוי. קדימה לפעולה, הטסט שלו ארוך, נוקשה, חסר פשרות, יצירתי, משהציב את התנאים עוברים עליו רגעים לא פשוטים של בכי גדול, ההתרגשות עצומה, פתאום הפאזל מושלם. התמונה ברורה עד כאב. לא אתם שלחתם אותי הנה... כי למחיה שלחני אלוקים לפניכם... ולהחיות לכם לפליטה גדולה. ברגע האמת, כשיוסף עומד מול האחים, כשכל הקורות אותו במהלך עשרים ושתיים השנים מאז שראה את אחיו לאחרונה ממעמקי הבור, כשכל הזיכרונות המרים, הגעגוע, העוולות, הניסיונות הקשים שעמד בגללם מרצדים לנגד עיניו, כשהחלום שבעטיו סבל כל כך קורם עור וגידים, כשהאחים משתחווים ממולו, קמה אלומתו וגם ניצבה, בוחר להתבונן במבט הנכון, אתם לא מנהלים את העולם. שום דבר לא קורה בעולמו של אלוקים בטעות. לקריאת סיפורו האישי של הכותב לחץ כאן
|
||
ארכיון המייל היומיפספסתם אחד המיילים? מעכשיו אפשר לעבור על כל המיילים היומיים שנשלחו! לחץ כאן
|
אם רצונך שנסיר אותך מהרשימה