התחלתי את הדרך
איך בעצם הגעתי לפה? למה הנני פוסע את 12 הצעדים?
כי נמאס לי! כי איבדתי שליטה, אין לי שליטה על שום תחום בחיים, לא ידעתי מתי אני אוכל מתי אני יושן, לא היו לי בלמים, חוטף ואוכל, חוטף ומשתמש בתאווה, כמו על הקרוסלה בגן השכונתי. כשההשתוללות גברה עברתי לקרוסלת הענק של הלונה פארק האזורי, השתדרגתי לקרוסלת תאווה יותר ענקית, ככה הסתחררתי עוד ועוד, מסתחרר סביב עצמי מתפלש בתענוגי מגעה המסחרר של תשוקתי ליופי, חיפוש אינסופי של תאוות בשרים מסחררת דרדרה אותי עד, עד שנפלתי על רצפת השיש חסר אונים מרוב סחרור, אבל מכיוון שהתרסקתי לתוך הרצפה לא הייתה לי ברירה, חייב הייתי לשכך כאבי, להרגיע את יסורי, אז מחוסר ברירה חזרתי לצרוך עוד קצת סם, רק קמצוץ של סם התאווה! הו כמה שזה מרגיע, זה כל כך מלטף, כל כך מפתה, ואז, בפתאומיות אני מוצא את עצמי חזרה על הקרוסלה, מתחיל לאט, מסתובב סביב עצמי, המהירות גוברת והנה הסחרור הדרדור חוזר אלי...
והופ אני עוד פעם על רצפת השיש מתרסק, כואב, מתייסר, מתפתל, חסר אונים, וחוזר חלילה...
שנים על גבי שנים עובר מקרוסלה לקרוסלה, משתדרג לסופר קרוסלות, מהטובים ביותר, קרוסלות בינלאומיות,הסחרור עולה הדרדור גובר ואני מסתחרר, מסחרר את האהובים עלי מכל, מסתחרררררררררר מסחרררררררר, נופל עמוק יותר ואז ההתרסקויות כואבות יסורי תופת!
בחסדיו האינסופיים של בוראי הכל יכול במהלך אחד מהקרוסלות הסתחררתי ונפלתי רק על אדמת חול, כן, נפלתי על שמור עיניך!!! על האתר הנפלא הזה, על 12 הצעדים, התחלתי לפסוע, להשתחרר, לשחרר, להיכנע!
אני עוד בתחילת דרכי כך שאני לא יכול להאריך בתיאור ההחלמה, אבל רק להיום בעזרת הבורא הנני נקי, רק להיום! יש פה חברים עם רקורד מרשים של החלמה של שנתיים, של 5 שנים וכו', ואני לא מקנא בהם, בגלל שרק לפני כמה ימים נפלתי מהקרוסלה..זכרונה הטרי של סחרור הקרוסלה עוד צרובה עמוק בתוכי ודווקא לכן יש לי סיכויי להחלים, להצליח להישאר נקי היום! רק היום!
אבל,כל יום שעובר הסיכון גובר. אולי עדיף שלא אספור כמה ימים של נקיות צברתי בהחלמתי, הרי עם כל יום של החלמה זכרונות הקרוסלה מתעממות, נשכחות. סחרורה המדרדר נמחקת מתודעתי ורק צבעיה העזים המושכים וקורצים עוד טריים. ולכן, הסיכון שאתפתה לחזור על הקרוסלה גדל והולך עם כל יום נקי שחולף, אז אולי אם לא אספור צבירת ימי נקיון אשאר יותר קרוב לזכרונה הצורב של הסחרור.
מוגש כחומר למחשבה לכל אלו שרק התחילו...
בהתחלה של החלמה